พระธาตุเจียงตึงถือเป็นพระธาตุศักดิ์สิทธิ์ประจำเมืองสิง
แขวงหลวงน้ำทา สปป.ลาว ที่ตั้งพระธาตุ อยู่บนยอดดอย ห่างจากตัวเมืองไปทางทิศใต้ประมาณ 5 กิโลเมตร
หากเดินทางโดยรถยนต์จากเมืองหลวงน้ำทาที่ห่างออกไปประมาณ 53 กิโลเมตร
เพื่อไปยังเมืองสิง พระธาตุเจียงตึงเป็นจุดแรกที่ผู้เดินทางต้องพบก่อนเข้าสู่ตัวเมืองสิง
หน้าทางขึ้นพระธาตุมีซุ้มประตูเมืองที่เขียนคำต้อนรับผู้เดินทาง
 |
| พระธาตุเจียงตึง เมืองสิง |
ประวัติพระธาตุเจียงตึงตามตำนานเล่าว่า พระนางเขมา ชายาม่ายของอดีตเจ้าฟ้าเมืองเชียงแขง
เป็นผู้สร้างพระธาตุองค์นี้ขึ้นเมื่อ พ.ศ.2338
ก่อนที่จะสร้างพระธาตุ
พระนางเขมาพร้อมบุตรชายและผู้ติดตามจำนวนหนึ่ง
ได้อพยพมาสร้างชุมชนขึ้นบริเวณเชิงดอยที่ตั้งพระธาตุ
จากนั้นจึงเริ่มก่อสร้างองค์พระธาตุขึ้น
นับแต่นั้นมา
พระธาตุเจียงตึงได้กลายเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำเมืองสิง ทุกวันเพ็ญ ขึ้น 15 ค่ำเดือน 12
จะมีงานบุญใหญ่เพื่อสักการะองค์พระธาตุทุกปี
นอกจากชาวเมืองสิงแล้ว
ชาวเมืองใกล้เคียง เช่น เมืองหล้า เมืองพง ในเขตปกครองตนเองชนชาติไตสิบสองปันนาของจีน
ก็มาร่วมทำบุญและสักการะองค์พระธาตุด้วย
งานบุญพระธาตุเจียงตึง ตรงกับงานบุญพระธาตุหลวง
ที่นครหลวงเวียงจัน...
เกี่ยวกับชื่อพระธาตุเจียงตึงนั้น
มีเรื่องเล่าเป็นเกร็ดเล็กๆน้อยๆ น่าสนใจ
ในประเทศลาวทุกวันนี้
น่าจะมีเมืองสิงเพียงเมืองเดียวที่ใช้คำว่า“เจียง” เรียกชื่อสถานที่บางแห่ง
และเป็นการเรียกที่ถูกรับรองอย่างเป็นทางการ
นอกจากพระธาตุเจียงตึงแล้ว
ในตัวเมืองสิงยังมีวัดหลวงเจียงใจ วัดเก่าแก่ที่ถูกสร้างขึ้นเป็นแห่งที่ 2
ของเมืองต่อจากวัดหัวโข
 |
| วัดหลวงเจียงใจ |
แต่ด้วยความที่วัดหลวงเจียงใจตั้งอยู่ใจกลางเมือง
จึงได้รับการดูแล ทะนุบำรุงจากศรัทธาของคนลื้อในเมืองสิงตลอดเวลา
สภาพของวัดจึงดูสวยงามกว่าวัดหัวโข ซึ่งเป็นวัดแห่งแรกของเมืองสิง
คำว่า“เจียง”เป็นสำเนียงลื้อและล้านนา
เป็นการกล่าวถึงดินแดน เมือง หรืออาณาจักร
คำว่า“เจียง”มีความหมายตรงกับคำว่า“เวียง”
“เชียง” หรือ“เซียง”ในล้านนา ภาษาไทย และภาษาลาว
คำว่าเจียงถูกใช้เรียกชื่อพระธาตุเจียงตึงและวัดหลวงเจียงใจมาตั้งแต่เริ่มสร้างเมืองสิงเมื่อ
200 ปีก่อน
หลังสงครามอินโดจีน
เมื่อเหตุการณ์ในลาวสงบ มีการจัดรูปแบบประเทศขึ้นใหม่
รัฐบาลกลางและผู้บริหารท้องถิ่นเคยพยายามเปลี่ยนชื่อพระธาตุเจียงตึงและวัดหลวงเจียงใจ
โดยนำคำว่าเซียงมาใช้เรียกให้เหมือนกับสถานที่อื่นๆในประเทศ เช่นวัดเซียงทอง
แขวงเซียงขวง เมืองเซียงกกฯลฯ
แต่พระธาตุเจียงตึงและวัดหลวงเจียงใจ
ถูกเปลี่ยนชื่อเป็นพระธาตุเซียงตึงและวัดหลวงเซียงใจอยู่ได้ไม่นาน ก็ถูกทัดทานคนในพื้นที่
เพราะไม่ใช่สำเนียงตามภาษาดั้งเดิม
ในที่สุดผู้บริหารเมืองจึงยอมเปลี่ยนกลับมาใช้ชื่อพระธาตุเจียงตึงและวัดหลวงเจียงใจแบบเก่าจนถึงทุกวันนี้
ภาษาลื้อ
เป็นภาษาที่เคยใช้กันอย่างแพร่หลายในอดีต ตั้งแต่สิบสองปันนาลงมาถึงดินแดนล้านนา
ภาคเหนือของลาว ตลอดจนเมืองยอง เมืองเชียงตุง ในรัฐฉานภาคตะวันออกของแม่น้ำสาลวิน เพราะเป็นดินแดนที่มีชุมชนชาวลื้ออาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก
ในช่วงหลัง เมื่อมีการตีเส้นสมมุติ
แบ่งเขตการปกครองเป็นประเทศต่างๆ คนของแต่ละประเทศต่างยอมรับความแตกต่างกันของสำเนียงภาษา
ในเมืองเอกของสิบสองปันนาที่คนไทยเรียกว่าเชียงรุ่ง
ถ้าอ่านตามสำเนียงลื้อคือเจียงฮุ่ง รัฐบาลจีนก็ยอมรับ แต่สำเนียงจีนเมื่อพูดถึงเจียงฮุ่งได้กลายเป็นเมือง“จิ่งหง”
เมืองเชียงตุง
เสียงเรียกตามสำเนียงชาวขืนคือเจียงตุ๋ง เหมือนกับคนล้านนาในอดีตเรียก
เวลากล่าวถึงเมืองเชียงใหม่ เชียงราย ก็จะพูดว่าเจียงใหม่ เจียงฮาย
คนพม่าก็ยอมรับ แต่สำเนียงพม่าเวลาพูดถึงเมืองเชียงตุงจะเรียกว่า“ไจต่ง”
ส่วนคนไทใหญ่เรียงเมืองนี้ว่าเกงตุ๋ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น